Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Σέ μια ρώγα από σταφύλι

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι. Δεν έχω όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Σήμερα πέρασα την περισσότερη μέρα μου κάνοντας βόλτες στο μπαλκόνι, ωραία είναι και το απόγευμα ήρθαν να με δουν ο Θανάσης και η Ηλιάνα. Μου έφεραν και μια ρώγα από σταφύλι και μου την έκοψαν στα τέσσερα για να μπορώ να την φάω πιο εύκολα. Μέτα άρχισαν να παίζουν μαζί μου, με σήκωναν ψηλά και έβλεπα τον δρόμο που είναι από κάτω και το δασάκι απέναντι! Είχε πολύ πλάκα!

Στο δρόμο περνάνε συνέχεια πολλά αμάξια και μηχανάκια που κάνουν θόρυβο. Όμως υπάρχουν κάποια αμάξια και μηχανάκια που κάνουν πολύ μα πολύ θόρυβο. Όταν ρώτησα τον Θανάση γιατί κάνουν τόσο πολύ βαβούρα, μου είπε ότι σε μερικούς αρέσει να περνάνε και να τους ακούνε όλοι γύρω τους, είναι το χόμπι τους. Επίσης μου είπε ότι επειδή τους λείπει κάτι χαμηλά (δεν κατάλαβα τι) θέλουν να κάνουν εντύπωση έτσι. Τον ρώτησα τι τους λείπει και γιατί δεν μπορούν να το βρουν, αλλά μου είπε να μη με νοιάζει γιατί εγώ είμαι χελωνάκι και δεν έχω τέτοια προβλήματα, και μετά είπε κάτι για τις γυναίκες που πρέπει να ήταν κακό. Εγώ νομίζω ότι είναι και αυτό ένα παιχνίδι όπως το τάβλι που για να κερδίσεις πρέπει να κάνεις τον πιο πολύ θόρυβο, αλλά αυτό δεν έχει και πολύ πλάκα. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι από την Αυστραλία γιατί λέγονται κάγκουρες και έχουν περίεργα μαλλιά, ελπίζω αυτός ο καλός κύριος που δεν θυμάμαι πως τον είπε ακριβώς ο Θανάσης (νομίζω τον λένε Χεριχέρι, περίεργα ονόματα έχετε εσείς οι άνθρωποι) να κρατήσει την υπόσχεσή του και να τους στείλει πίσω στην Αυστραλία με τους φίλους τους!

Εδώ που τα λέμε και ο Θανάσης σαν να μην μου μοιάζει και πολύ με Έλληνα. Τα μαλλιά του δεν είναι όπως των άλλων στο σπίτι, είναι χοντρά και μακρυά και ο Ζώης τον λέει μερικές φορές τουρίστα, του λέει και να κόψει τα μαλλιά του γιατί είναι σαν να έχει έρθει από την Τζαμάικα και να σοβαρευτεί και να γίνει όπως όλοι οι άλλοι. Μάλλον θα φοβάται μήπως τον καταλάβουν και τον διώξει αυτός ο κύριος Χεριχέρι μάζι με τους άλλους από την Αυστραλία. Τώρα που το σκέφτομαι δεν θέλω να φύγει ο Θανάσης και να πάει στην Τζαμάικα, και αυτός ο κύριος Χεριχέρι δεν μου αρέσει!

Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τους λείπει κάτι χαμηλά?? πολύ κομψά τοπο8ετημένο..! nice :) κάτω οι κάγκουρες! (όχι της αυστραλίας..!) (Κ)

yourmusicride είπε...

Tσιριτρό
Σέ μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Έχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήκαν αδειανή.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Και μέθυσαν κι ολημέρα
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα:
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Ζαχαρίας Παπαντωνίου