Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Ο παππούς!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Σήμερα ο Θανάσης μου είπε ένα ανέκδοτο για τους emo που του το είπε ένας φίλος του χθες βράδυ.

Τι διαφορά έχει μια κανονική pizza από μια emo pizza? Η emo pizza κόβεται μόνη της!!

Θυμάμαι ότι όταν είχα πάει μια βόλτα στη σχολή του Θανάση είχα δει μερικά τέτοια παιδιά. Ο Θανάσης μου είπε ότι ευτυχώς σιγά-σιγά ξεφουσκώνει και αυτή η μόδα αφού πλέον δεν ασχολείται κανείς με παιδάκια που κόβουν τα χέρια τους (όχι από τη ρίζα δυστυχώς), είναι μελαγχολικά και θέλουν δήθεν να αυτοκτονήσουν αλλά με άτομα που όντως αυτοκτονούν. Επίσης μου είπε ότι είχε πάντοτε μια απορία με αυτή τη μούφα-μόδα των emo-kids. Αφού θέλουν ντε και καλά να είναι μελαγχολικά και να αυτοκτονήσουν γιατί δεν το κάνουν να ησυχάσουμε μια ώρα αρχύτερα;
Εγώ δεν συμφωνώ με τον Θανάση γιατί πιστεύω ότι οι περισσότεροι σε κάποια φάση της ζωής τους περνάνε μια χαζή μόδα, δεν έγινε και τίποτα! Στο κάτω κάτω καλύτερα να την περνάνε τα χαζά παιδάκια
στα 15 τους παρά να τους μείνει απωθημένο και να κάνουν χαζομάρες στα 35 τους...

Θέλω να συνεχίσω τα παράπονά μου για τον Θανάση και για τις απάνθρωπες συνθήκες που με κάνει να γράφω... Ορίστε αποκλειστικά ντοκουμέντα...

Μου έλεγαν τα παιδιά σήμερα το μεσημέρι ότι τώρα τελευταία ανησυχούν για τον παππού, ότι δεν έχει όρεξη για τίποτα δεν περπατάει πολύ και δεν βγαίνει έξω, αν και σε σχέση με παλιότερα είναι καλύτερα. Τουλάχιστον πηγαίνει στο ΚΑΠΗ, πίνει καφέ και βλέπει λίγο κόσμο. Σας έχω δείξει ποτέ τον παππού Θανάση; Όχι ε;
Λοιπόν προχθές ψαχούλευε ο εγγονός Θανάσης στις φωτογραφίες του και βρήκε αυτή από τα περσινά γενέθλιά του όπου ο παππούς του φαίνεται να είχε πολλά κέφια και είναι χαμογελαστός και με πόζα! Ορίστε και η φωτογραφία!

Από την φωτογραφία λείπει ο Αναστάσης γιατί πολύ απλά αυτός ήταν ο φωτογράφος!

Σήμερα δεν θα σας πω περίεργους γιατί έχω κέφια! Γεια σας!

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Πήδα και εσύ! Μπορείς!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Πρέπει να έχετε υποπτευθεί ότι τον τελευταίο καιρό ο Θανάσης επεμβαίνει στο blog μου και με αναγκάζει να γράφω διάφορες βλακείες για την μουσική που του αρέσει. Οφείλω να κάνω μια καταγγελία ότι με εκβιάζει ότι δεν θα με αφήνει να γράφω όποτε θέλω και άλλα τέτοια. Σκέφτομαι λοιπόν να τα γράψω όλα αυτά σε ένα Dvd να τα δώσω στον Θέμο, να πάω στο Mega όπου το δικό μου dvd και θα το δουν και θα το δείξουν στο δελτίο τους γιατί δεν θα περιέχει ερωτικές σκηνές μόνο σκηνές στυγνού εκβιασμού. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο Θανάσης δεν κατέχει κανένα αξίωμα και φοβάμαι ότι κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί του...
Το άλλο πρόβλημα που έχω είναι ότι ο Θανάσης δεν πάει πια στη σχολή του και εκτός από τα βράδια που βγαίνει είναι όλη μέρα στο δωμάτιό του και δεν μπορώ να γράφω. Έτσι πρέπει να περιμένω να κοιμηθεί και να γράφω τέτοιες βάρβαρες ώρες.

Και ένα νέο αποκτήσαμε και άλλο κατοικίδιο! Για την ακρίβεια στην αρχή είχαμε δύο αλλά τώρα είναι μόνο ένα. Μια κότα και έναν κόκορα! Ο κόκορας μυστηριωδώς εξαφανίστηκε μια μέρα. Την επόμενη είχαμε για φαγητό ένα υπέροχο κοτόπουλο... Δεν πειράζει όμως γιατί οι κόκορες είναι άχρηστοι και ενοχλητικοί, σε ξυπνάνε με τα κακαρίσματά τους από τις πέντε το πρωί, δεν κάνουν αυγά και όλο (παρ)ενοχλούν τις κότες. Λέτε να παρενόχλησε την κότα, να το έγραψε αυτή σε dvd και από την ντροπή του να αυτοκτόνησε και αυτός; Τείνω να πιστέψω ότι η αυτοκτονία είναι το νέο trendy extreme sport των Ελλήνων... Και μια απορία που έχω τον τελευταίο μήνα, δεν έχετε καλύτερη δουλειά να κάνετε από τα να ασχολείστε όλη τη μέρα ένα dvd;

Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!


Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

That's Life

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Σήμερα το πρωί ο Θανάσης παρέλαβε άλλο ένα δέμα με τα αγαπημένα του βινύλια. Αυτή τη φορά ήταν τρία. Το φοβερό ντεμπούτο των Interpol, Turn on the bright lights, το ντεμπούτο των Art Brut, Bang bang Rock & Roll και το ντεμπούτο των Organ και μοναδικό τους άλμπουμ αφού διαλύθηκαν, Grab that gun. Αυτό μου θύμισε μια μέρα μέσα στις γιορτές, πρέπει να ήταν μια ή δύο μέρες μετά την Πρωτοχρονιά, που στο δωμάτιο του Θανάση ξαφνικά βρέθηκε ένας σάκος σαν αυτός του Άι Βασίλη φορτωμένος και φουσκωτός! Μέσα είχε μια τσάντα γεμάτη βινύλια! Ο Θανάσης φυσικά τρελάθηκε όταν τα άνοιξε... Ήταν το δώρο που έκανε στον εαυτό του. Πάντως η συλλογή του μεγαλώνει και πλέον έχει 22 βινύλια και μου είπε ότι περιμένει άλλα εννιά να του έρθουν! Ίσως τελικά να μην ήταν μια εφήμερη τρέλα. Ίσως και να ήταν ποιος ξέρει;

Σε πια σοβαρά θέματα έχετε δει το blog του pitsirikos; Εγώ το διαβάζω καθημερινά (μαζί με καμία εικοσαριά άλλα) και πολύ μ' αρέσει ο τρόπος που γράφει και σχολιάζει τα καθημερινά, αν και δεν συμφωνώ πάντα με αυτά που λέει.

Προχθές κάθισα και είδα για μια φορά όλη την εκπομπή του Λαζόπουλου έτσι από περιέργεια. Είχα δει κατά καιρούς αποσπάσματα από εδώ και από εκεί και μπορώ να πω ότι ενώ δεν τον είχα σε μεγάλη υπόληψη γέλασα και συμφώνησα στα περισσότερα από αυτά που είπε. Αυτό που με ενοχλεί σε τέτοιες εκπομπές όπως αυτή του Λαζόπουλου και της Ελληνοφρένειας είναι ότι κρατάνε το ΚΚΕ και τον Συν στο απυρόβλητο της σάτιρας...

Και σας αφήνω με ένα υπέροχο τραγούδι του Frank Sinatra το That's Life.



That's life, that's what all the people say.
You're riding high in April,
Shot down in May
But I know I'm gonna change that tune,
When I'm back on top, back on top in June.

I said that's life, and as funny as it may seem
Some people get their kicks,
Stompin' on a dream
But I don't let it, let it get me down,
'Cause this fine ol' world it keeps spinning around

I've been a puppet, a pauper, a pirate,
A poet, a pawn and a king.
I've been up and down and over and out
And I know one thing:
Each time I find myself, flat on my face,
I pick myself up and get back in the race.

That's life
I tell ya, I can't deny it,
I thought of quitting baby,
But my heart just ain't gonna buy it.
And if I didn't think it was worth one single try,
I'd jump right on a big bird and then I'd fly

I've been a puppet, a pauper, a pirate,
A poet, a pawn and a king.
I've been up and down and over and out
And I know one thing:
Each time I find myself laying flat on my face,
I just pick myself up and get back in the race

That's life
That's life and I can't deny it
Many times I thought of cutting out
But my heart won't buy it
But if there's nothing shakin' come this here july
I'm gonna roll myself up in a big ball and die
My, My

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Τρείς χοντροί και ένα ντιβιντί!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Τον τελευταίο μήνα επικρατεί ένας κακός χαμός στην τηλεόραση με έναν καλό χοντρό κύριο που πήγε να απλώσει την μπουγάδα του σαν καλή νοικοκυρά και τελικά βρέθηκε ανάσκελα να κοιτάει τα αστέρια. Δεν είναι και πολύ έξυπνο βραδιάτικα να απλώνεις ρούχα γιατί μπορεί να συμβούν τέτοιες ζημιές, αν και απ' ότι έμαθα άπλωνε ρούχα το βράδυ για να μην τον βλέπουν οι γείτονες και αμφισβητούν το πόσο άντρας ήταν. Μάλιστα επειδή φοβόταν μήπως για κάποιον λόγο σαν αυτόν τον πούνε ντιντί φρόντιζε κάθε γυναίκα (τυφλή, στραβή, χαζή ή όλα αυτά και παραπάνω μαζί) που επιθυμούσε να συνάψει σχέση να τα γράφει σε βίντεο ώστε όταν έρθει η καταραμένη εκείνη στιγμή να μπορεί να αποδείξει πόσο άντρας είναι. Και έτσι έγινε λοιπόν! Μόλις μαθεύτηκε ότι αυτός ο καλός χοντρός κυριούλης, που απ' ότι άκουσα ήταν γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Πολιτισμού, έπεσε από το μπαλκόνι του κάνοντας μπουγάδα η φίλη του έτρεξε από κανάλι σε κανάλι να δώσει το βίντεο που αποδεικνύει ότι είναι άντρας και όχι καμιά νοικοκυρά που... το πάει το γράμμα!
Τα κανάλια όμως επειδή είναι κακά και θέλουν όλους να τους βγάλουν σκάρτους δεν δέχθηκαν να δείξουν το βίντεο. Ευτυχώς που βρέθηκε ένας καλός κύριος (και αυτός χοντρός) και για ένα συμβολικό πόσο πήρε το βίντεο για να δείχνει σιγά σιγά αποσπάσματα από αυτό μπας και αποκαταστήσει την φήμη του άλλου χοντρού κύριου.
Εν τω μεταξύ ένας πολύ καλός φίλος του χοντρού κυρίου που έπεσε που τυχαίνει να είναι πρωθυπουργός έχει γίνει έξαλλος με αυτήν την υπόθεση γιατί τόσο καιρό τα κανάλια ασχολιόταν με εκείνον και τώρα νοιώθει ότι ο χοντρός φίλος του, του έκλεψε την παράσταση με την επεισοδιακή του τούμπα. Γι' αυτό άρχισε να πηγαίνει ταξίδια πότε στην Τουρκία και πότε στην Ινδία για να τραβήξει τους προβολείς της δημοσιότητας πάνω του, χωρίς να τα καταφέρνει οπότε το πήρε απόφαση και κάνει αυτό που κάνει πάντα τρώει, χοντραίνει και βλέπει τηλεόραση!

Ο Θανάσης τον τελευταίο καιρό είχε πάθει κάτι. Το βράδυ δεν μπορούσε να κοιμηθεί και τη μέρα κλεινόταν στο δωμάτιό του. Έβγαινε μερικά βράδια αλλά και πάλι στο σπίτι φερόταν πολύ περίεργα. Μου είπε ότι δεν είναι τίποτα και ότι περνάει μια φάση που θα του περάσει. Επίσης μου είπε ότι καμιά φορά πρέπει να φτάσεις στον πάτο για να επανέλθεις δυνατότερος στην βαρεμάρα της καθημερινότητας. Αυτό μάλλον είναι δικαιολογίες γιατί κάθε φορά που πλησιάζει η εξεταστική κάτι τέτοιες φάσεις περνάει αντί να περάσει κανένα μάθημα!

Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Γιορτές

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά και όλα τα σχετικά. Καιρό έχουμε να τα πούμε και αποφάσισα ότι αρκετό καιρό χαλαρώσατε και είναι καιρός να μπείτε στους καθημερινούς ρυθμούς. Εγώ σαν χελωνάκι ξεκουράστηκα πολύ στις γιορτές, όχι ότι όταν δεν έχετε γιορτές εγώ δεν ξεκουράζομαι αλλά δεν έχει σημασία! Εδώ στο σπίτι τις δύο αυτές βδομάδες το σπίτι ήταν καταστολισμένο με την προσωπική πινελιά της Κατερίνας, η οποία επειδή πολλές φορές το βράδυ δεν μπορεί να κοιμηθεί κάθεται και τακτοποιεί και στολίζει το σπίτι. Της είπα όταν με το καλό πάρει σύνταξη να πάει σε καμιά σχολή εσωτερικής διακόσμησης (κι όμως υπάρχει και τέτοια).

Την πρωτοχρονιά έγινε χαμός από δώρα! Εμένα βέβαια δεν μου πήρε κανείς τίποτα, ίσως γιατί δεν πήρα και εγώ σε κανέναν τίποτα. Ο παππούς Θανάσης πήρε
καινούργιες πιτζάμες, ο Πολυζώης μια φόρμα, η Κατερίνα μια γλάστρα με ένα χριστουγεννιάτικο φυτό και ένα ημερολόγιο, ο Αναστάσης πήρε ένα ημερολόγιο και ένα κινητό, η Ηλιάνα τον Μικρό Νικόλα σε Νέες Περιπέτειες, και ο Θανάσης μποξεράκια και ένα βινύλιο. Ήταν πολύ ωραία κόψαμε την πίτα και το φλουρί το κέρδισε ο Θανάσης, μετά ανταλλάξαμε τα δώρα, και ταυτόχρονα τρώγαμε και πίναμε. Μετά ήρθε η ώρα να παίξουμε το καθιερωμένο 31. Ο Θανάσης φαινόταν λιγάκι ζαλισμένος από το κρασί και τις μπύρες και μου ψιθύρισε στο αυτί να μην ανακατεύω πότε κρασί με μπύρα... Στην αρχή κέρδιζε αλλά όσο πέρναγε η ώρα για κάποιον περίεργο λόγο σαν να ήθελε να χάσει για να τελειώνει. Στο τέλος κερδισμένη βγήκε η Ηλιάνα. Η Κατερίνα δεν μας καταδέχθηκε, κάτι σαν τον Άγιο Βασίλη.

Γενικά τα Χριστούγεννα έπεσε πολύ λιώσιμο. Ο Θανάσης μου είπε ότι είδε 4 season από μια εκπληκτική σειρά που λέγεται The Wire μόλις σε μια βδομάδα! Επίσης ήρθε ο φίλος του ο Παναγιώτης στην Αθήνα από την Κω που υπηρετεί την μαμά πατρίδα οπότε για μερικές μέρες τον χάσαμε λίγο... Μου είπε ότι για τέτοια είναι αυτές οι γιορτές οικογένεια και φίλοι και τίποτα άλλο, και ότι το έχει συνήθεια στις διακοπές να μην ασχολείται με υποχρεώσεις, μαθήματα και τέτοια.
Ακόμα και την χρονιά που έδινε πανελλήνιες ο αθεόφοβος είχε πάει Αυστρία μια βδομάδα και δεν λυπήθηκε τις καταχρήσεις, ξενύχτια κλπ. Είπαμε κανείς δεν θέλει να εργάζεται τα Χριστούγεννα αλλά δεν χρειάζεται να κάνεις ιδεολογία για να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου! Όλα αυτά μου τα μαρτύρησε όταν ψαχουλεύοντας τους φακέλους του βρήκα αυτές τις δυο φωτογραφίες και αναγκάστηκε να μου τα ξεράσει όλα! :P

Είναι από τα Χριστούγεννα 2006 του Θανάση στην Αυστρία οπού ο συμπαθητικός Αυστριακός (στα αριστερά) προσπαθεί να τον ξυπνήσει φωνάζοντάς του σεισμός σεισμός!! Αφού απέτυχε αυτό ένα καλό ταρακούνημα έκανε τελικά την δουλειά του! Μάταια προσπαθούσε να με πείσει ότι τα πρησμένα μάτια στην δεύτερη φώτο είναι από το πολύ διάβασμα και παραδέχθηκε ότι την πρώτη νύχτα επί Αυστριακού εδάφους ήπιε τον άμπακο...

Φέτος ο Θανάσης ήταν πιο ήρεμος αλλά ο παππούς Θανάσης είχε κέφια και όρεξη για πολύ κρασί. Πρέπει να το έχει το όνομα τελικά... Μου εκμυστηρεύθηκε μια φορά μετά από τέσσερα ποτήρια κρασί ότι όσα χρόνια και αν περάσουν αυτό το κρασί δεν το χορταίνει με τίποτα! Δεν ξέρω άμα σας έχω πει ότι στην πίσω αυλή του σπιτιού έχουν βάλει δυο βαρέλια με κόκκινο κρασί. Οπότε κάθε μεσημέρι στο τραπέζι υπάρχει κρασάκι...

Εμένα το κρασί δεν μ' αρέσει, προτιμώ το νερό! Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!