Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Bonsai ζητά όνομα!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Σήμερα έμαθα ότι είχαμε Γενική Απεργία. Που σημαίνει ότι το πρωί όλοι κάθονται σπίτι, κοιμούνται και ξεκουράζονται, παίρνουν το πρωινό τους με την ησυχία τους σαν να μην ήταν καθημερινή και είχαν δουλεία έτσι σαν αντίδραση στην καθημερινότητά τους που τους επιβάλει κάθε μέρα να δουλεύουν από το πρωί. Υπάρχουν και κάτι τρελοί
που κατεβαίνουν στο κέντρο (ναι αυτό το γκρίζο και μίζερο μέρος που λέγαμε) για να διαδηλώσουν κατά κάποιων θεμάτων. Αυτή τη φορά ήταν το ασφαλιστικό. Βέβαια την ώρα που αρκετοί τρελοί διαδήλωναν στο κέντρο οι υπόλοιποι άραζαν και ξεκουράζονταν και έκαναν «ζέσταμα» για την επιδρομή τους σε μαγαζιά κάθε είδους. Να σημειώσω εδώ ότι η πλειοψηφία αυτών που απεργούν είναι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν έτσι και αλλιώς το καλύτερο ασφαλιστικό ταμείο με την καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δεν υπάρχει περίπτωση να τους απολύσει κάποιος όποτε απεργούν εκ του ασφαλούς. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι συνήθως δεν απεργούν γιατί δεν «τους παίρνει». Ξέρουν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα την φάνε την απόλυση... Οπότε μένουν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι να κινητοποιηθούν, γι' αυτό δεν τους κατακρίνω που απεργούν εκ του ασφαλούς. Δεν κάνουν κάτι κακό, καλά κάνουν γιατί άμα δεν μπορούσαν να απεργήσουν και αυτοί ζήτω που καήκαμε. Δηλαδή εσείς γιατί εμείς τα χελωνάκια δεν έχουμε τέτοια προβλήματα!

Μιας και το έφερε η κουβέντα (ποια κουβέντα δηλαδή, μονόλογος έχει καταντήσει πια, κανένας τεμπέλης δεν απαντάει!) πήγε και ο Ζώης σήμερα στην πορεία, είπε και στον Αναστάση και τον Θανάση άμα θέλουν να έρθουν αλλά δεν τρελάθηκαν με την ιδέα. Ο Θανάσης μου εκμυστηρεύθηκε ότι χουζούρευε αρκετή ώρα και δεν μπορούσε να σηκωθεί, και ότι ήθελε να πάει αλλά ξενύχτησε όποτε... Αλλά και πάλι δεν τον είδα να είχε και καμιά τρομερή κάψα να πάει στην πορεία.

Λοιπόν το απόγευμα η Ηλιάνα με την Κατερίνα και τον Ζώη πήγαν και αυτοί για ψώνια. Όταν γύρισαν η Ηλιάνα κρατούσε ένα bonsai. Τα bonsai είναι μινιατούρες κανονικών δέντρων που με ειδικές τεχνικές γίνονται έτσι. Πλάκα έχει και φαίνεται ιδιαίτερα νόστιμα! Μιααμ! Η Ηλιάνα θέλει να το ονομάσει κιόλας και ο Αναστάσης και ο Θανάσης την κορόιδευαν αλλά αυτή δεν το έβαζε κάτω. Μετά είπε ότι θέλει να ονομάσει και το laptop της και εκεί ήταν που έφαγε το μεγάλο δούλεμα. Άντε το bonsai να το καταπιούμε αλλά να δώσεις όνομα και στο laptop σου; Με τι ψυχολογία;
Εδώ ολόκληρο χελωνάκι και δεν έχω όνομα και θα έχει όνομα ένα laptop; Ε όχι αυτό δεν το δέχομαι!


Επίσης ο Θανάσης μου είπε ότι η Χριστίνα χθες του έκανε ένα πολύ πολύ ωραίο δώρο. Κλείσανε ένα χρόνο (εδώ και κάνα μήνα δηλαδή) και για δώρο του πήρε το Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band των θρυλικών Beatles σε βινύλιο! Όπως ήταν
φυσικό ο Θανάσης ξετρελάθηκε από την χαρά του... Ειδικά όταν του είπε ότι δεν είναι κάποια επανέκδοση που γίνονται κατά καιρούς, αλλά αυθεντικό βινύλιο από τα μακρινά 60s!
Μου είπε ότι είναι κλασσικό album και ότι μαζί με το Magical Mystery Tour είναι το αγαπημένο του από Beatles.




Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο Θανάσης μαζεύει βινύλια (παλιότερα μάζευε cd αλλά όχι με τέτοιο ζήλο που μαζεύει βινύλια) ενώ στην πραγματικότητα ποτέ δεν τα ακούει αφού όλα αυτά τα έχει πρώτα κατεβάσει σε mp3.
Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

I Wouldn't Trade Christmas...

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Κοντεύουν τρεις μήνες από τότε που μένω στο σπίτι με τον Πολυζώη, την Κατερίνα και τα παιδιά. Γενικά από τις συζητήσεις μου μαζί τους αλλά και από τις βόλτες μου (κρυφές και μη) μαζί τους έχω καταλήξει σε μερικά συμπεράσματα. Η γκρίνια και η μιζέρια είναι το εθνικό σπορ των Ελλήνων. Ότι και να γίνει σ' αυτή τη χώρα όσο καλό και να είναι, κάποιος μίζερος ανθρωπάκος θα βρεθεί που δεν θα του αρέσει η χ μικρολεπτομέρεια που μπορεί να μην επηρεάζει ούτε καν έμμεσα το (καλό) αυτό γεγονός ή συμβάν αλλά δεν έχει σημασία. Γιατί; Γιατί δεν το έχει κάνει αυτός, δεν συμμετέχει, δεν έχει κάποιο γνωστό, φίλο, συγγενή που να είναι μέρος αυτού του έργου οπότε αυτόματα γίνεται «εγώ θα το έκανα καλύτερα». Φυσικά δεν μιλάμε για περιπτώσεις που όντως είναι ημιτελές ή κακοφτιαγμένο αλλά για περιπτώσεις που το κόμπλεξ είναι αυτό που τον κάνει να το κριτικάρει. Πρέπει να το παραδεχθούμε, δεν μας αρέσει να προοδεύει ο άλλος. Ακόμα και αν ένας π.χ. επιχειρηματίας προοδεύει, βγάζει λεφτά με την ιδέα του και το ρίσκο του να την υλοποιήσει κάποιος θα βρεθεί να τον πει λαμόγιο. Γιατί; Γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε καπιταλισμό αλλά ένα υβρίδιο καπιταλισμού με κρατικού σοσιαλισμού. Οπότε αυτομάτως όποιος πλουτίζει είναι κακός και κλέφτης, επειδή δεν τα μοιράζεται μαζί μας.
Είναι ένα μικρόβιο που πάνω κάτω όλοι οι Έλληνες το έχετε. Αν ψάξετε ρηχά ή βαθιά μέσα σας θα το βρείτε εκεί, έτοιμο να στραβοκοιτάξει όποιον οδηγάει αμάξι καλύτερο από το δικό σας. Παραδεχτείτε το, δεν κάνει κακό. Το πρώτο βήμα για να καταπολεμήσεις ένα σφάλμα είναι να το παραδεχθείς.

Ο Θανάσης μου είπε ότι επιτέλους βρήκε ένα πολύ (μα πολύ) καλό ελληνικό αγγλόφωνο album. Το συγκρότημα λέγεται Abbie Gale και το album '2'. Μου είπε ότι άνετα συναγωνίζεται αντίστοιχα καλά ονόματα του είδους από το εξωτερικό. Έρχονται από την Πάτρα και σιγά σιγά τους μαθαίνει και ο κόσμος και τους ευχόμαστε τα καλύτερα! Όσοι λοιπόν έχετε ανάμεσα στα ακούσματα σας την indie σκηνή ή θέλετε να ακούσετε κάτι φρέσκο και διαφορετικό κάντε τον κόπο να ακούσετε το παρακάτω. :)

Ανακάλυψα ότι Αναστάσης κρατάει και αυτός (που και που) blog. Και τόσο καιρό μου το κράταγε κρυφό... Λέγεται Just Shoot Me! (από την ομώνυμη ξένη τηλεοπτική σειρά) και ασχολείται με κοινωνικό-πολιτικά θέματα, αλλά που και που με διάφορα ντοκιμαντέρ.

Ο Θανάσης μου είπε ότι έβαλε σήμερα να ακούσει το The Christmas Collection του Frank Sinatra και με την μια του ήρθε η Χριστουγεννιάτικη διάθεση που λέγαμε στο προηγούμενο post. Είναι πολύ περίεργο πόσο μπορεί να σε επηρεάσει μια φωνή, μια μελωδία, ένα τραγούδι. Ιδιαίτερα εαν είναι του Frank Sinatra. Τον ρώτησα τι το σπουδαίο έχει πια αυτή η φωνή; Μου απάντησε ότι είναι αψεγάδιαστη, καθαρή σαν κρύσταλλο και μόλις την ακούει του έρχονται εικόνες από παλιές ασπρόμαυρες ταινίες και ταυτόχρονα ένα ανεξήγητο αίσθημα ζεστασιάς και σιγουριάς. Σαν να είσαι παιδί πέντε χρονών και να σε παίρνει αγκαλιά ο πατέρας σου ή ο παππούς σου δίπλα στο τζάκι και να σου λέει παραμύθια...

But I wouldn't trade Christmas, wouldn't trade Christmas for New Year's Day,
Thanksgiving, Halloween and the rest. Christmas we love you the best.


Πόσο όμορφοι είναι μερικοί άνθρωποι...

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Καθαρό δωμάτιο! Επιτέλους!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Σήμερα το πρωί μπήκα στο δωμάτιο του Θανάση για να δω τι κάνει αλλά είχα ξεχάσει ότι τις Δευτέρες ο Θανάσης έχει σχολή το πρωί. Όμως είδα την Κατερίνα να συγυρίζει το δωμάτιο του... Καταλαβαίνετε την έκπληξη μου. Το δωμάτιο του δεν είναι ποτέ καθαρό, είναι πάντα μέσα στην ακαταστασία. Ακόμα και τις Πέμπτες που έρχεται η καθαρίστρια (και μα
ζί της όλη η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και πάσης Ελλάδος) και το δωμάτιο είναι σχετικά περιποιημένο αντέχει μόνο μερικές ώρες πριν να επανέλθει στην αρχική (άθλια) κατάσταση. Όσοι έχετε μπει στο δωμάτιο του Θανάση καταλαβαίνετε επίσης πόσο δύσκολο εγχείρημα είναι να το φέρεις στα μέτρα του κανονικού, normal δωματίου και είναι κάτι που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον αντίστοιχο άθλο του Ηρακλή και τους στάβλους του Αυγεία. Οπότε της έδωσα με την μια τα συγχαρητήρια μου, ειδικά όταν είδα το εκπληκτικό αποτέλεσμα, η μέρα με την νύχτα σε σχέση με το πως ήταν και πως έγινε. Φήμες που θέλουν να υπάρχει στοίχημα στα πρακτορεία με θέμα «Πόσο καιρό θα κρατήσει καθαρό το δωμάτιό του ο Θανάσης» και το πάνω από 1 ημέρα να έχει απόδοση 1,1 δεν επιβεβαιώνονται...

Θυμάστε που σας έλεγα ότι ο Θανάσης άρχισε το περπάτημα στο δασάκι? Ε λοιπόν τώρα τελευταία πηγαίνει και με τον Πολυζώη βόλτες και επειδή εγώ είμαι ένα πολύ περίεργο χελωνάκι (χωρίς όνομα!) αποφάσισα ένα απόγευμα να πάω μαζί τους να δω για ποια θέματα συζητάνε. Ήταν περίπου έξι το απόγευμα όταν ξεκίνησαν για το δασάκι και είχε ήδη νυχτώσει οπότε δεν χρειάστηκε να κρυφτώ κάπου, απλά τους ακολούθησα. Πάνω κάτω και τα 40 λεπτά για πολιτική λέγανε και γενικά για θέματα της καθημερινότητας με κάποια έμφαση στο να γκρινιάζουν.
Ο Θανάσης έλεγε πόσο ανοργάνωτο είναι το πανεπιστήμιο του και ότι είναι άκυρο το τμήμα του να λέγετε "Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων" και να διοικείται τόσο χάλια. Δάσκαλε που δίδαξες... Επίσης είπε στον Πολυζώη ότι έχουν έναν πολύ καλό καθηγητή που τον λένε Ιωαννίδη που του αρέσει πολύ να τον παρακολουθεί και ας έχουν μάθημα 7-9 το β
ράδυ. Αλλά αυτό που τον ενοχλούσε είναι ότι κάθε φορά κάποια αριστερή «παράταξη» (λέγε με ΕΑΑΚ ή Είμαστε Αλλιώτικοι Από το ΚΚΕ) κάνει κάποια συζήτηση ή κάποιο 3ήμερο συνέδριο (λέγε με Συνασπισμό) στην αίθουσα που κάνει μάθημα με το έτσι θέλω χωρίς να τον ρωτάνε και ούτε καν να τον ενημερώνουν με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να πηγαίνει σε αίθουσες με σπασμένα έδρανα, σπασμένα καθίσματα και χαλασμένα projector. Αναρωτήθηκε πως ένας επιστήμονας με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, που έχει ζήσει στο εξωτερικό, δηλαδή ένας καταξιωμένος επιστήμονας κάθεται και ανέχεται τέτοια συμπεριφορά...

Όσον αφορά τα μουσικά νέα, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης (ιδιοκτήτης του Gagarin και της Astra) με αφορμή την πολύ μικρή προσέλευση στη συναυλία των Art Brut και έδωσε μια συνέν
τευξη στο otherside όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:
αΒέβαια όπως κάθε χρόνο θα έρθουν οι Placebo, οι Scorpions, οι Evanessence, οι Him... Οι Iron Maiden ήδη ανακοίνωσαν ότι θα έρθουν (και) φέτος στην Ελλάδα με τιμές από 50 εως 80€!! Κατά την άποψή μου ευθύνες έχουν και οι οργανωτές και το συναυλιακό κοινό εαν φυσικά υπάρχει... Όταν έρχονται φρέσκα συγκροτήματα που γεμίζουν συναυλιακούς χώρους, φεστιβάλ και στάδια στο εξωτερικό και εδώ στην Ελλάδα παίζουν με λιγοστό κόσμο, κάποια στιγμή θα σταματήσουν και αυτά να έρχονται και κάθε χρόνο θα βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια... Στο χέρι μας είναι να το καταφέρουμε και αυτό!
(Το παραπάνω ξέσπασμα ήταν μια ευγενική προσφορά του Θανάση)

Εγώ ως χελωνάκι δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για όλα αυτά και σας αφήνω γιατί είδα την Κατερίνα να φέρνει κάτι νοστιμότατα μαρουλόφυλλα!

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

(Ολυμπιακή) Αεροπορία περνάς καλά!

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Τις τελευταίες μέρες έχω παρατηρήσει ότι η πόλη αλλάζει, σιγά σιγά όλα τα σπίτια γεμίζουν λαμπάκια και διάφορα διακοσμητικά πράγματα το ένα μετά το άλλο. Σαν επιδημία ένα πράγμα που εξαπλώνεται παντού. Στο σπίτι μας πάντως μέχρι στιγμής δεν έχω δει τέτοια συμπτώματα και δεν ξέρω άμα αυτό είναι κακό ή καλό. Ρώτησα την Ηλιάνα και τον Θανάση τι τους έπιασε όλους έτσι ξαφνικά και στολίστηκαν και μου απάντησαν ότι προετοιμάζονται γιατί έρχονται τα Χριστούγεννα. Η επόμενη λογική ερώτηση ήταν γιατί αυτοί δεν ετοιμάζονται για τον ερχομό των Χριστουγέννων. Ο Θανάσης δεν με εξέπληξε και μου είπε ποιος έχει όρεξη τώρα να στολίζει και τέτοια... Αν και απ' ότι μου είπε η Ηλιάνα στα κρυφά πέρσι τον είχε πιάσει μια Χριστουγεννιάτικη γιορτινή διάθεση και σχεδόν μόνος του στόλισε το δέντρο. Το περίεργο ήταν ότι το είχε στολίσει και ωραία. Μου είπε ότι αυτή υποψιάζεται ότι πέρσι τον είχε πιάσει τέτοια «χαζοχαρούμενη γιορτινή διάθεση» λόγω της Χριστίνας. Κοιτά να δεις πόσα πράγματα δεν ήξερα για τον Θανάση...! Φέτος πάντως δεν τον έχει πιάσει ακόμα αλλά όλοι κρατάμε μια επιφύλαξη μέχρι τις 20 περίπου του Δεκέμβρη που λογικά θα μπει σε γιορτινό mood.

Το πρωί που λείπουν (σχεδόν) όλοι μέσα στο σπίτι μερικές φορές κάθομαι και χαζεύω τηλεόραση. Τώρα τελευταία ασχολούνται πολλές πρωινές εκπομπές με τα emokids. Βέβαια από αυτό το blog έχουμε ασχοληθεί πρώτοι, αλλά ως συνήθως οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους πάντες και τα πάντα σε τέτοιο βαθμό που εαν δεν είσαι παππούς, γιαγιά, καθυστερημένος (no offence), καλόγερος, φυλακισμένος, εξόριστος, πρεζάκι, ή γενικά άτομο που έχει επαφή με την πραγματικότητα νομίζεις ότι περιγράφουν μια άλλη πόλη ή χώρα με άλλους ανθρώπους, καταστάσεις και προβλήματα. Δηλαδή αναρωτιέμαι ποιο σοβαρό άτομο που έχει επαφή με την πραγματικότητα και τακτικά πάρε-δώσε με τον γύρω κόσμο κάθεται και πιστεύει όλους τους Αυτιάδες, Κουίκιδες, Παπαδάκηδες που είτε παριστάνουν τους ηλίθιους είτε είναι ηλίθιοι. Διαλέγεις και παίρνεις ότι σε βολεύει.
Πως αλλιώς εξηγείται ότι επί ένα μήνα παρίσταναν τους έκπληκτους και τους ανυποψίαστους (γέροι άνθρωποι οι περισσότεροι εν τω μεταξύ) που υπάρχουν μέρη στην Ελλάδα που καλλιεργείται χασίς και γύρω του δημιουργείται μια μαφία για την εμπορία του. Εμ βέβαια αυτοί μάλλον πίστευαν ότι οι χρήστες χασίς ή το βρίσκουν κάτω από το μαξιλάρια τους που το τοποθετεί η καλή χασισονεράιδα (κάτι αντίστοιχο της tooth fairy) ή οι χρήστες χασίς είναι μετρημένοι στα δάκτυλα των χεριών (άντε και των ποδιών). Αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια άγνοια και έκπληξη!

Μιας και αναφερθήκαμε στους αγαπητούς μας δημοσιογράφους, θα ήθελα να προτείνω στον αγαπητό κ. Μαγγίνα τώρα που άνοιξε το θέμα του ασφαλιστικού και της ενοποίησης των ταμείων, να μεταφέρει το ταμείο των δημοσιογράφων σε αυτό των ηθοποιών... Έτσι και αλλιώς κανείς πλέον δεν καταλαβαίνει την διαφορά μεταξύ τους ίσα ίσα που οι δημοσιογράφοι έχουν ανάμεσά τους μερικά πολύ καλά ταλέντα!
Σε κάποιο επόμενο blog ίσως να αναφερθώ σε μερικά από αυτά που παρακολουθώ καιρό και μου έχει κάνει εντύπωση πως το Εθνικό Θέατρο τους έχει αφήσει να ταλαιπωρούνται σε πρωινές και βραδυνές εκπομπές....

Ο Αναστάσης μου είπε ότι κλείνει η Ολυμπιακή Αεροπορία Τον ρώτησα τι είναι αυτή η Ολυμπιακή; Μου απάντησε είναι μια εταιρία που πετάει τα αεροπλάνα που βλέπουμε στον ουρανό. Αλλά δεν ήθελε να μου πει αυτό. Μου είπε ότι εδώ και δύο περίπου χρόνια ένας monsieur Λιαπής είχε πάρει απόφαση ότι θα την κλείσει γιατί λέει κόστιζε πολλά λεφτά στο ελληνικό κράτος. Του λέω καλά που το κακό και το περίεργο; Μου λέει, έφτιαξε μια εταιρία εν ονόματι «Πάνθεον» που θα αντικαθιστούσε την Ολυμπιακή με 25 (!) εργαζόμενους που κοστίζει στο ελληνικό κράτος 100.000€ το μήνα χωρίς καν να λειτουργεί! Μα καλά του λέω κανείς δεν το πήρε χαμπάρι; Κανείς δεν του έκανε τίποτα; Όχι μωρέ τι νόμιζες; Τον κάνανε Υπουργό Πολιτισμού για τιμωρία... Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Stop ΔΕΗ


Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στις 12:00 το μεσημέρι κλείνουμε το γενικό διακόπτη του σπιτιού μας για 15 λεπτά ως μια συμβολική κίνηση για τις επερχόμενες αυξήσεις που θέλει να φέρει η ΔΕΗ. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα τρομοκρατήσει την διοίκηση της ΔΕΗ αλλά είναι ένα πρώτο βήμα για να δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν, και ένα βήμα για να δείξουμε τι δύναμή μας. Την δύναμη των bloggers που δεν γουστάρουν να καπελωθούν από κανένα κόμμα ή πολιτικό μηχανισμό αλλά ταυτόχρονα θέλουν να δείξουν ότι είναι μια (μικρή αλλά) υπολογίσιμη δύναμη.

Την κίνηση αυτή την ξεκίνησε και την οργάνωσε η Ένωση Καταναλωτών Νέο ΙΝΚΑ.

Υ.Γ. Το χελωνάκι χωρίς όνομα δεν έχει καμία σχέση με αυτό το post το οποίο δημοσίευσε ο Θανάσης. Το χελωνάκι χωρίς όνομα ακόμα πιστεύει ότι όλοι εσείς οι άνθρωποι είσαστε περίεργοι και έχει ακόμα πολλές απορίες που ζητούν άμεσα λύση. :)


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Βινύλια και συναυλίες

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Πέρασαν σχεδόν δύο βδομάδες από τότε που σας είπα νέα μου και απ' ότι μου λέει ο Θανάσης μερικά παιδιά από τη σχολή του (που μπορεί να μην με πήραν χαμπάρι στην επίσκεψή μου αλλά εγώ τους παρατήρησα προσεχτικά, αλλά ο Θανάσης με παρακάλεσε να μην τους σχολιάσω) με επισκέφθηκαν. Μερικοί από αυτούς μάλιστα είναι τόσο διαταραγμένοι (δεν εξηγούνται αλλιώς τα πολλά πάρε-δωσε με τον Θανάση) που του είπαν θετικά σχόλια για μένα. Τους ευχαριστώ πολύ και τους συστήνω να κοιτάξουν λίγο το γούστο τους! :)

Θυμάστε παλιότερα που είχα αναφερθεί σε έναν καθηγητή του Θανάση τον κ. Βουρλάκη? Ε λοιπόν ο Θανάσης μου είπε κάτι που με έκανε (στιγμιαία έστω) να τον συμπαθήσω. Ήταν λέει ένα συνηθισμένο βαρετό μάθημα του εν λόγω καθηγητή και κάποιοι και καλά μάγκες αποφάσισαν να πετάξουν σαΐτες στον καθηγητή, με αποτέλεσμα να σηκωθεί και να φύγει από το μάθημα. Ο Θανάσης αν και δεν τον συμπαθεί πήρε το μέρος του. Μου είπε «ούτε εγώ τον πάω αλλά τι πάει να πει? από την στιγμή που μπαίνω στο μάθημά του, αποδέχομαι κάποια πράγματα όπως και αυτός, άμα κάποιος από τους δύο μας σπάσει την "συμφωνία" ο άλλος μπορεί να φύγει». Το σκέφθηκα λιγάκι και νομίζω ότι είχε δίκιο. Εαν ο καθηγητής νοιώθεις ότι δεν σε σέβεται έχεις κάθε δικαίωμα να σηκωθείς και να φύγεις, γι' αυτό άλλωστε δεν υπάρχουν απουσίες στη σχολές που πηγαίνουν οι φοιτητές όπως στα σχολεία που κάνουν μάθημα ο Πολυζώης και η Κατερίνα. Όμως από την στιγμή που κάθεσαι στην αίθουσα αποδέχεσαι κάποια πράγματα. Πρέπει να μην ενοχλείς τους συναδέλφους σου που έχουν έρθει για να μάθουν κάποια πράγματα. Πρέπει να είσαι πολύ χαζός για να χαλάς τις ώρες σου καταστρέφοντας την ώρα των άλλων. Στο κάτω κάτω άμα δεν σε ενδιαφέρει το μάθημα υπάρχουν τόσο δημιουργικά πράγματα να κάνεις εκείνη την ώρα. Δεν θα σας πω ποια είναι αυτά, όμως θα σας πω δύο που δεν είναι. Το πρώτο είναι να μπεις σε φοιτητική παράταξη. Το δεύτερο είναι να είσαι σε φοιτητική παράταξη και να συμπεριφέρεσαι σαν μέλος των Mad Boys...

Η Ηλιάνα πήρε laptop! Ναι ναι και όμως! Βέβαια ο Θανάσης την κατηγόρησε ότι θυμήθηκε πέντε χρόνια αργότερα ότι σπουδάζει Πληροφορική και ότι πιο πολύ ασχολείται με το κομπιούτερ αυτός και ο Αναστάσης παρά αυτή, αλλά μάλλον ζηλεύει γιατί αυτός δεν μπορεί να κάθεται και να παίζει κομπιούτερ από το κρεβάτι του ξαπλωμένος μέσα στα ζεστά σκεπάσματα όπως η Ηλιάνα! Δεν ξέρω άμα σας το είχα πει παλιότερα αλλά ο Θανάσης εδώ και δύο μήνες έκοψε το κάπνισμα. Όσοι τον ξέρετε θα σας φανεί κάπως περίεργο αυτό, αλλά άμα σας πω ότι άρχισε να τρέχει (περπατάει με γρήγορο ρυθμό κατά αυτόν) στο δασάκι κάθε μέρα και μάλιστα πρωί και απόγευμα πως θα σας φανεί? Το πιθανότερο είναι να μείνετε με το στόμα ανοιχτό, να σας πέσει το ποτήρι που κρατάτε και να πέσετε από την καρέκλα σας. Και όμως συμβαίνουν και αυτά τα ανεξήγητα και αναπάντεχα. Η αιτία? Όχι κάποια ανώτερη δύναμη αλλά οι γυναίκες...

Η τελευταία τρέλα που έχει πιάσει τον Θανάση είναι να μαζεύει βινύλια. Η φίλη του η Χριστίνα του είχε αγοράσει το πρώτο του πέρσι στα γενέθλιά του. Το 'The Madcap Laughs' (σε μετάφραση "Ο τρελάρας γελάει") του Syd Barrett. Η αλήθεια είναι ότι τα βινύλια έχουν το κάτι διαφορετικό, το πιο μαγικό που τα cd δεν έχουν στο ελάχιστο. Ο Θανάσης μου είπε ότι πολλά βινύλια είναι σπάνια και δύσκολα να τα βρεις γιατί βγαίνουν σε λίγα αντίτυπα.
Ο Πολυζώης μου είπε ότι είναι μια ακόμα μανία που έπιασε τον Θανάση και το θέμα είναι να του περάσει γρήγορα πριν ξοδέψει πολλά λεφτά σε βινύλια και άλλες τέτοιες χαζομάρες. Τον ρώτησα που το ξέρει και μου είπε ότι κάθε λίγο και λιγάκι τον πιάνει μια τέτοια μανία, από μικρό παιδί. Παλιά ήταν τα άλμπουμ και τα αυτοκόλλητα, αργότερα οι τάπες από τα γαριδάκια, μετά τα playmobil, μετά τα gi-jo (ή κάπως έτσι), και άλλα πολλά, με πιο πρόσφατα το μπάσο και τον ενισχυτή του. Το μπάσο έχει μείνει για διακοσμητικό και ο ενισχυτής χρησιμεύει σαν κομοδίνο. Μου είπε ότι μάλλον έχει μείνει μόνιμα στην εφηβεία γιατί αυτά στην εφηβεία συμβαίνουν και μετά σταματάνε, και ότι άμα δεν νοικοκυρευτεί δεν θα γίνει ποτέ του επιστήμονας. Αυτό το τελευταίο του το λέει συχνά ο Πολυζώης αλλά δεν νομίζω ότι ο Θανάσης το λαμβάνει υπ' όψιν του. Ίσως δεν θέλει να γίνει επιστήμονας...

Τέλος ο Θανάσης με την Χριστίνα και τον φίλο του τον Κώστα πήγανε στην συναυλία αυτών των
Art Brut. Μεταξύ μας του είπα ότι δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους, αλλά μην το πείτε γιατί νομίζω ότι στεναχωρήθηκε. Τον ρώτησα τι κάνανε εκεί, και μου απάντησε ότι είναι ένα μέρος και πάνω παίζουν κάποιοι μουσική και αυτοί που είναι από κάτω τους βλέπουν. Αυτό μου φάνηκε κάπως περίεργο και μπήκα στο Youtube (για κάναν άσχετο με περάσατε?) και είδα μερικά βίντεο από συναυλίες. Ε λοιπόν αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί. Πέντε άνθρωποι υπερυψωμένοι και από κάτω ένα σωρό άνθρωποι που κουνιούνται πέρα δώθε και χτυπιούνται πάνω κάτω και φωνάζουν! Μερικοί μάλιστα προσπαθούσαν να ανέβουν πάνω στη σκηνή! Μάλλον τους εγκλώβισαν εκεί και δεν τους άρεσε το συγκρότημα που είναι πάνω στη σκηνή γι' αυτό κάνουν σαν τρελοί και ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν από κάπου να φύγουν. Αυτοί που προσπαθούν να ανέβουν πάνω στη σκηνή πρέπει να είναι οι πιο θαρραλέοι αφού θέλουν να διώξουν το συγκρότημα μπας και γλυτώσουν. Ρώτησα τον Θανάση άμα έδωσε λεφτά για αυτό το πράγμα και μου είπε ναι! Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!