Μια μέρα στη σχολή (part 3)

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Αυτό είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς 'Μια μέρα στη σχολή'. Μετά από αυτή την δημοσίευση περιμένετε να δείτε αυτήν την σπουδαία τριλογία το πολύ σε ένα χρόνο σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία και σε δυο χρόνια στην μεγάλη οθόνη (λατρεύω τα cliches). Θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα για αυτήν την βόλτα μου στη σχολή αλλά φοβάμαι μην κουράσω τους πέντε φανατικούς αναγνώστες μου, που έχουν το κουράγιο και με διαβάζουν ακόμα...

Στη σχολή πέρα από αυτούς που μπερδεύουν την νύχτα με την μέρα (εξ' ου και το λαϊκό άσμα "έκανες την νύχτα μέρα") υπάρχουν και κάτι παιδάκια που φοράνε συνέχεια μαύρα αλλά βάζουν και κάνα μωβ να σπάσει λίγο η μονοτονία. Όχι δεν είναι οι μεταλλάδες. Αυτοί είναι άλλη κατηγορία από μόνοι τους. Μου φάνηκαν τόσο περίεργοι και γλοιώδεις (οι περισσότεροι) που κάθισα και τους παρατήρησα προσεχτικά. Το τζιν τους τόσο χαμηλά ώστε να φαίνεται το καινούργιο trendy μποξεράκι και κυριολεκτικά μόνο η ζώνη προσπαθεί μπας και το κρατήσει για να μη πέσει, φράτζα που να κρύβει το μισό πρόσωπο (ίσως και παραπάνω) που σε περιπτώσεις που ήταν πολύ άσχημοι ίσως να έκανε και σε αυτούς καλό και σε εμάς, όπου μπορούμε αστεράκια (κάτω από το μάτι, σε tattoo κλπ), απαραίτητα all-star ή και vans που να δείχνουν τόσο ταλαιπωρημένα ώστε να θεωρούνται cool και φυσικά μια παρέλαση από όλες τις μάρκες skate. Volcom, Carhartt, DC, Burton και ένα σωρό άλλες για (πλούσια) παιδάκια (με κυρία καταγωγή από τα Νότια και Βόρεια Προάστια) που θέλουν να το παίξουν (φτωχά) αλάνια που δεν έχουν μια. Πρέπει επειγόντως να δείξουν ότι είναι underground τύποι και διαφέρουν από την υπόλοιπη «μάζα» γι' αυτό αράζουν στο δρόμο και στις πλατείες ενίοτε κάνοντας skate, κάνουν καταχρήσεις και την άλλη μέρα πρέπει να το μάθουν όλοι οι φίλοι, γνωστοί, σχετικοί και άσχετοι. Τι άλλες ασχολίες έχουν? Προσπαθούν να διαφέρουν από τους άλλους γύρω τους αλλά στο τέλος καταλήγουν μια από τα ίδια με όλους τους άλλους...

Ο λόγος για τα emo-kids, έτσι μου είπε ο Θανάσης ότι τα φωνάζουν. Που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με αντίστοιχα emokids της Αμερικής και της Αγγλίας που έχουν πάει αυτήν την «ιδεολογία» ένα βήμα παραπέρα. Με άλλα λόγια θέλουνε να γίνουνε gothάδες στην θέση των gothάδων αφού κάθε ασήμαντο γεγονός για έναν φυσιολογικό άνθρωπο μετατρέπεται για αυτά αφορμή για να κοπούν με ξυραφάκι, να πέσουν σε κατάθλιψη και (σε σπάνιες περιπτώσεις) να αυτοκτονήσουν. Όλα αυτά φυσικά για την προσοχή των άλλων... Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι!