Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Πίνω χόρτο και οδη-γώ

Είμαι ένα μικρό χελωνάκι χωρίς όνομα, τα μικρά χελωνάκια δεν έχουν όνομα!

Αρχικά να σας πω ότι ξέχασα να γράψω ότι τόσο καιρό έχω μετακομίσει στην πίσω αυλή του σπιτιού που έχει πιο πολύ άπλα και βλάστηση! Ωραία είναι αλλά σύντομα φοβάμαι ότι πρέπει να φύγω να ετοιμάσω την φωλιά μου απέναντι στο δασάκι γιατί ο χειμώνας ήρθε και θα πέσω σε χειμερία νάρκη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω φροντίσει για το τούτο εδώ το έρμο το blog! Μπορεί να είμαι ένα πολύ μικρό χελωνάκι αλλά τα καταφέρνω μια χαρά απ' ότι έχετε καταλάβει. Το κακό με την πίσω αυλή είναι ότι κρύβομαι για να βρω τροφή και να προφυλαχθώ από το κρύο και όταν έρχονται τα παιδιά, ο Ζώης και η Κατερίνα να δουν τι κάνω ώσπου να βγω απ' την κρυψώνα μου και να πάω μπροστά τους έχουν φύγει και πλέον δεν τους βλέπω συχνά.

Προχθές όμως καθώς έκανα βόλτες και παιχνίδια στον κήπο κατά λάθος βρέθηκα ανάποδα και δεν μπορούσα να γυρίσω. Ευτυχώς η Κατερίνα ήρθε μετά από λίγο με είδε και όχι μόνο με γύρισε στην κανονική πλευρά αλλά με πήρε και πάνω! Ναι ναι! Πήγαμε στο πάνω μπαλκόνι και πάλι όπως παλιά. Όχι μόνιμα βεβαία για λίγες μέρες μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με τον χειμώνα. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία και να γράφω πιο συχνά αλλά και να βλέπω τον Αναστάση, την Ηλιάνα και τον Θανάση πιο συχνά και να τους ρωτάω όλες αυτές τις απορίες που έχω.

Τελευταία στις ειδήσεις ασχολούνται με ένα χωριό κάτω κάτω στην Ελλάδα που λέγεται Ζωνιανά. Δεν ξέρω τι τους πειράζουν οι κάτοικοί του αλλά όλοι έχουν βαλθεί να τους καταστρέψουν. Σε αυτό το χωριό (όπως και στα περισσότερα στην Ελλάδα) οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αγρότες και ζουν κυρίως από τις καλλιέργειες τους. Δυστυχώς οι αγρότες δεν είναι τυχεροί όπως οι καθηγητές πανεπιστημίου που όποτε θέλουν πάνε στην δουλειά τους και άμα δεν πάνε δεν τους λέει κανείς τίποτα και δεν έχουν κυρώσεις από κανέναν, εκτός από την συνείδησή τους που συνήθως αγνοείται. Λοιπόν αυτοί εκεί στα Ζωνιανά καλλιεργούν ένα σπάνιο φυτό που είναι περιζήτητο και πολύ ακριβό και από την μια πάρα πολλοί το ζητάνε και από την άλλη πολλοί θέλουν να το καταστρέψουν. Ο Πολυζώης και ο Θανάσης συζήταγαν για αυτό το θέμα και κρυφάκουσα ότι αυτό το φυτό το πουλάνε πολύ στο εξωτερικό και βγάζουν πολλά λεφτά. Μάλλον πρέπει να είναι πολύ σπάνιο και να μην φυτρώνει όπου και όπου, άλλωστε δεν έχω δει κανένα τέτοιο στο δασάκι. Αν και ο Θανάσης κάποια στιγμή είπε «καλά κάνουν λες και δεν ξέρουν ότι η μισή Ελλάδα είναι γεμάτη από χόρτο». Εγώ αναρωτιέμαι γιατί αφού είναι τόσο κερδοφόρο δεν το καλλιεργούν και αυτοί που θέλουν να το ξεριζώσουν? Μάλλον δεν θα τους αφήνουν αυτοί που το καλλιεργούν ήδη και βγάζουν πολλά λεφτά γιατί θα τους πάρουν την δουλειά και δεν θα βγάζουν τόσα πολλά λεφτά όπως πριν. Ο Θανάσης επίσης είπε ότι οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί κάνουν λες και γεννήθηκαν χθες και εκπλήσσονται για κάτι που ξέρουν ότι πάντοτε γινόταν και πάντοτε θα γίνεται. Ο Πολυζώης συμφώνησε νομίζω.

Ααα! Ξέχασα να σας πω ότι την Ηλιάνα την τράκαρε ένας φορτηγατζής. Ναι ναι! Μου τα είπε όλα ο Θανάσης. Ήταν παρασκευή πρωί. Ο Θανάσης δεν είχε σχολή λόγω της γιορτής του Πολυτεχνείου. Κατά τις εννιά το πρωί τον ξύπνησε η Ηλιάνα και του είπε ότι ήταν επείγον. Ο Θανάσης δεν έδειξε να τον ενδιαφέρει και πολύ και μάλλον θα προτιμούσε να κοιμηθεί μέχρι τις έντεκα παρά να ασχοληθεί με το επείγον περιστατικό που έτυχε στην αδερφή του. Την Ηλιάνα την τράκαρε ένας φορτηγατζής σε μια πλατεία, αυτός έφταιγε αλλά απ' ότι κατάλαβα και αυτή δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα προσεχτική. Το αυτοκίνητο έπαθε αρκετή ζημιά αλλά όχι κάτι το τρομερό. Ο Θανάσης μου είπε ότι αφού πήγε να βρει την Ηλιάνα και να την συνεφέρει έπρεπε να την πάει και στην δουλειά (πρακτική κάνει αλλά δεν θέλει να της το λέμε γιατί στεναχωριέται) της και να γυρίσει πίσω με τον αριστερό καθρέφτη σπασμένο. Βέβαια εδώ που τα λέμε και ο Θανάσης έχει κάνει και αυτός τις κουτσουκέλες του αλλά γι' αυτά θα πούμε μια άλλη στιγμή!

Περίεργοι που είσαστε εσείς οι άνθρωποι (δεν κολλάει αλλά ισχύει πάντα)!

Δεν υπάρχουν σχόλια: